Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Barschalk

Barschalk

bair. parsc(h)alc(h)us, barscalcus, -scaltus; latinisiert parservus, parmannus 
freier Hintersasse
  • quicquid de decimatione liberorum hominum vel barscalcorum pertinere deberet ad easdem ecclesias
    804 FreisingTrad. I 184
  • isti sunt liberi homines qui dicuntur barscalci, qui ... coram multis conplacitaverunt, ut ecclesasticam acceperunt terram; de ipsa terra condixerunt facere servitium, ... arant dies iii tribus temporibus in anno usw. 
    825 FreisingTrad. I 450
  • quidam vir nobilis ... contraplacitabat ... wergaldum Kagaharti barscalti sui
    846 FreisingTrad. I 571
  • tradidimus ... barschalcum unum cum huba sua
    877 OÖUB. II 21
  • cum ... mancipiis ... et aureariis cidelariis parscalchis 
    940 Regensburg/MGDipl. I 115
  • homines ipsius ecclesie, tam parscalcos quam servos
    940 Salzburg/MGDipl. I 148
  • 950 MGDipl. I 207
  • parservus 
    1065 ActaTir. I 71
  • tradidit ad ... altare hec mancipia ... ad ius parscalcorum 
    1167 SalzbUB. I 649
  • filium ... redemit ab ecclesia ad eundem censum, quia iuxta morem illorum, qui vocantur parscalchi filie maternam, filii vero paternam habent conditionem
    13. Jh. OÖUB. I 377
  • Romani proseliti quos nos parscalcos nominamus
    oJ. Codex trad. Eberspergens/Maurer,Fronhöfe II 65
  • Parschalke
    oJ. Vancsa,Öst. I 115
  • FreisingTrad. II 93 [uö.]
  • MGDipl. IV 184 [uö.]
  • OÖUB. I 519f.
  • Tarneller,Hofn. /ArchÖG. 110 287
  • Zeiss/ZBayrLG. 1 (1928) 436ff.
  • ZRG.2 Germ. 28 (1907) 539
unter Ausschluss der Schreibform(en):