Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Schor

Schor

, n., Schorre, f.


I Deichvorland, außerhalb des Deichs gelegenes Land; Gestade, Ufer
  • unum rejectum maris qui dicitur vulgariter scor vel utdich, qui jacet ... ex una parte in officio de A., et pro alia parte in officio de H.
    1285 MnlWB. VII 664
  • die ierste pale jeghens die diepe, die doe ghenc opt scor, die es lxxvii roden van den hoke vanden westpolre
    1291 Bergh II 352
  • B. ghift sos vn twintech schillinghe vor dat schor 
    1349 MecklUB. X 314
  • alle sulcke gorsse, schorre, sliclant ende aenwerp mit alle huren heerlykheden, rechten ende toebehooren
    1414 Mieris IV 310
  • dat de scorren ligghende buuten zeedycken ghemeene metter zee, staende of gheweest hebbende ter ghifte ofte disposicie vanden grave ... gherekent ende ghehouden zyn over catheil
    1521 CoutFrancBruges I 760
  • beghinnende vanden ouden dyck ... zoo verre tgors duert, salmen den dyck toeleggens maken vier ende een halue Putsche roeden thien voeten hooger dan tselue schorre vp thoechste es
    16. Jh. TijdschrTaalLk. 17 (1898) 224
II in Hamburg: Bez. für ein Ufergelände vor dem eigentlichen Hafen, das als dessen Erweiterung genutzt wird
  • id ne scal nen man sinen schipknapen orlof gheuen oppe der Elue, eir he to dem schore komet, id ne were also, dat he weteliken broke ghedan hedde, edde it were also, dat men dat schip opleghede
    1270 (Hs. 1493) HambOrdB. Schiffr. Zus. 3
  • de wile dat en man to deme score ligget en derf he nicht meer geuen to wekene na der haluen mark den to der weken twe schillinge
    1301? (Hs. 1493) HambOrdB. N 6
  • so weme en schip gheladen is to deme schore, vnde en wech zegelt vngheschuldiget van den vrachtluden, kumpt der vracht gicht to van werpendes haluen dar en schal de schippere nene noet vmme liden
    1301? (Hs. 1493) HambOrdB. N 23
unter Ausschluss der Schreibform(en):
unter Ausschluss der Schreibform(en):