Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): aussein

aussein

nl. utesijn 

I
I 1 aufhören, ablaufen
I 2 erledigt sein
II abwesend sein
II 1 ins Feld ziehen
  • 25 vresen, de mid den vyttallyenbrodren ens utghewesed hadden
    1400 OstfriesUB. II 687
II 2 außerhalb der Stadt, außer Landes sein
II 3 aus dem Sold sein
  • sie sind ... 5 wochen an ein tag aus dem sold gewesen 
    1472 AlbrAchillesMerckB. 75
III ein Jahr hindurch etwas sein