Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): forbannire

forbannire

lat. forisbannire 
(vorläufig) ächten
  • si non negaverit ille, qui invitavit, adducat ... rachimburgiis ferrebannitus, qui antea audissent causam illam
    584 Cap. I 1 S. 9, Z. 29
  • [Übschr.:] de homine forbannito 
    1. Hälfte 7. Jh. (Hs. 8./9. Jh.) LRib.(Sohm) 208 [zu Tit. 90 (Hs. A 4)]
  • comes ... notum faciat, eundem latronem a se esse forbannitum 
    809 Cap. I 1 S. 148
  • quod nos ... forisbannitos regni sui non receptabimus
    1223 MGConst. II 125
  • qui forsbannitum paverit ... emendet regi v libras
    oJ. Liebermann,AgsG. 316
  • Brunner,RG.2 II 223
  • Brunner,RG.2 II 609
  • His,MA. I 436