Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Frachtmann

Frachtmann

Pl. -leute

I Befrachter
  • mercatores, qui vruchtlude dicuntur
    1259 HansUB. I 189
  • cum suo cocghone et suis fructuariis, vulgariter dictis vruchtlude 
    1329 LübUB. II 460
  • den schipperen unde eren vrachtluden in des kopmans recht behorende
    1392 HanseRez. IV 52
  • is en scip an waters not, dat de vruchtlude werpen moten
    14. Jh. Nowgorod II 26
  • wolde jennich vruchtman sin gud upschepen
    1405 HanseRez. V 156
  • bricht das schiff in der see, ... so seynd die frachtleute mehr nicht dann die halbe fracht von den geborgenen gütern zu geben schuldig
    1586 LübStR. VI 3
  • MnlWB. IX 1230
II Fuhrmann
unter Ausschluss der Schreibform(en):