Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Frongut

Frongut

auch mit dem Bestimmungswort Frön- belegt

I herrschaftliches Gut, das mit Zins und Diensten belastet ist
bdv.: Frondgut (I)
  • datz Fuße von vrongut: 9 mutte gerste
    1288 UrbMeinh. 17
  • quartam partem allodii, quod vulgo dicitur fronegut 
    1316 DOrdHessenUB. II 217
  • uf daz vröneguet sönt der hueber zwene ..., drie stönt in dem jare varen und vrönetagewan tun
    1364 Elsass/GrW. IV 160
  • zcinß- und frönguth 
    1506 PlauenErbb. 252
  • das die frongüeter nit zerrissen und zerteilt werden
    1569 Reyscher,Ges. XII 392
  • die zwar fronngüter besitzen, mit denenselben aber frey schaldten ... mögen, ... werden aigentlich bauren genannt
    1687 FinsterwalderObs. II 349
II siehe jetzt Frondgut (II) 

unter Ausschluss der Schreibform(en):