Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Halsschlag

Halsschlag

(Hals-)Schlag, Ohrfeige
I
bdv.: Halsstreich
  • halsslegin [Glosse für colaphis]
    oJ. AhdGl. I 718
  • halslach [Glosse für colaphus und kolaphus]
    12. Jh. Sumerlaten 4
  • 12. Jh. Sumerlaten 27
II
als strafbare Handlung
  • umb halsleg, moulsleg vnd vmb svͦmleich wunden, die an plut sint, ist der puzz zwaintzich schilling
    1321 VerhNdBayern 21 (1880) 16
  • das ainer ainen halsschlag nit bessren sol
    1399 FeldkirchStR. 139
  • halsslech thwis wede and tha scerd, viii panninghen and xiv ensa, thet send 24 grata
    oJ. Richth. 448
  • His,FriesStrR. 322
III bei der Verknechtung
  • swen her ine virthûget hât, sô sol er sech sînir underwinden mit rechte, mit halsslage, ob her wil
    1224/25 Ssp.(Eckh.) LR. III 32 § 9
  • behabt er in vor gerihte, so sol er sich sin underwinden vor gerihte mit einem halslage 
    1275/87 Schwsp.(R.) LR. Art. 270
  • verhüte inzeiten, dass sich die weiber nach dem alten rechte der leibherren nicht gar mit einem öffentlichen halsschlage der eigenschaft über uns unterwinden
    1759 SchweizId. IX 235
IV Ritterschlag
  • Lancelot gordem tswaerd doe ende slogen in den hals ende seidere toe: got make u nu goet vort an
    oJ. Lancelot/MnlWB. III 53
  • du rudder, peinst om den halsslach, ende houd die wet die god gheboot ende helpt den rehte
    oJ. Lancelot/MnlWB. III 59
unter Ausschluss der Schreibform(en):
unter Ausschluss der Schreibform(en):