Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): haupthaft

haupthaft

bdv.: haupthaftig

I kirchenstrafrechtlich
  • haupthafte Sünde. facinus firina edho haupithaft sunte
    oJ. AhdGl. I 139
  • houbthafte sunde heizzint die, die charrine unde jarvasten nach vuorente sint, also sint manslahte, uberhuor, sippehuor
    12. Jh. MSD. 315
II allgemein strafrechtlich
  • haubthafte missethat capitale delictum
    1758 Haltaus 831
III haupthafte Schulden Kapitalschulden
unter Ausschluss der Schreibform(en):