Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Höchste

Höchste

I 1 von der Strafe, bei Todestrafe
  • he schal dat wedden vnde beteren mit sime hogesten 
    1294 Hach,LübR. 250
  • de on sloch, de heft dat hogheste unde dat sideste, dar de man wart gheslagen
    1333 StendalUrt. 36
  • schal men voer richten an syn hoghest 
    1368 HannovUB. 473
  • dat dar nemant schelinghe af maken schal by sinen hogesten 
    1371 HanseRez. II 23
  • den sal man richten an syn höst umme syn hals
    1385 KönigsbergWillk. 22
  • was sache es sey, daz daz hochste antryt
    1386 GlogauRb./ZRG.2 Germ. 26 (1905) 141
  • richten an sein hoeste 
    1398 CDPruss. V 140
  • men schal se richten an ere hogeste 
    1418 BremUB. V 108
-- anklagen zum höchsten 
  • H.v.D. heft angheclaghet H.W. an sin hogheste 
    1391 StralsVerfestB. 63
  • H. Swarte ... hefft angesproken mit rechte H.I. ... an zin hogeste 
    1464 OberhLüb. 103f.
I 2 vom Eid
  • sijch untschuldigen mijt den hogesten dat is met der rechterhand
    1420 AlmeloStR. 8 § 5
II vom Preis
  • löst er aber der pfanndt nit, so sol sie gelter hinfeilen vnd auffs högst geben
    Mitte 16. Jh. LaberMarktStat. 140
III
im adverbialen Gebrauch
unter Ausschluss der Schreibform(en):
unter Ausschluss der Schreibform(en):