Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Hor

Hor

, Horb

althochdeutsch horo, mittelhochdeutsch hor, mittelniederdeutsch hôr, hâr, altfriesisch hore 
Schmutz, Boden, Schlamm
  • wer auch ainen in daz hor wirfet frevelich an offem markt ... der muoz zwen manot von der stat sin
    1376 UlmRotB. Art. 126
  • es sol menglichen das hor, das vor seinem huse und gesäße uff dem pflaster ligt, allweg wenn des not beschicht, an ainen huffen schüffeln
    15. Jh. AugsbChr. II 146 Anm. 3
  • datse deer dine bannena dyck naet langera ne halda ne moge mit hore ende mit holte; mit eerda ende mit eke
    oJ. Richth. 416 § 16
  • DWB. IV 2 Sp. 1801
  • Holthausen,AltfriesWB. 46
  • Lexer I 1337
  • Schade2 I 418
  • Schiller-Lübben II 299
  • Schmeller2 I 1157
  • SchwäbWB. III 1812
unter Ausschluss der Schreibform(en):
unter Ausschluss der Schreibform(en):