Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Karitatmeister

Karitatmeister

, m.

Almosenpfleger
  • zyn noch binnen de voors. stad vier generale caritaetmeesters ..., dienende elk vier jaren, hebbende de superintendentie ende opzicht over alle de geesthuysen, godshuysen ende gasthuysen binnen dezelve stad; die hen reguleerende zyn volgende d'ordonnantie op de caritate van wylen hoog-loffelyker memorien keyser Carel den vyfsten van dien naem, gemaekt in't jaer 1538, ende d'additien daernaer gevolgd
    1606 CoutBruxelles 46
  • oJ. Lasch-Borchling II 522