saken, die van hoirs selfs natueren behoeren te staen tot kenninge ende slitinge des geesteliken gerechts

alle die ghene die desen brief sullen sien ende horen ... scepenen in Dordrecht saluut ende kenninghe der waerheit

van enige pantkeringe jegen scepenenbrieven of van enigen kenningen, dair men wedden of byet voir die vierscair

alsoe dat van dese kennynge niet geschiet en is, soo seyt die pater mit sijn consoerten, dat zy vry sullen wesen van hoeren eyssche

als men over hoir kennyngen sitten sel om te termineren ende te uten

hij gehouden wort te responderen bij kenninge ofte loocheninge

die appellacie in allen saicken sal blyven staen, so dat van aldts gewoenlick is, uytgenomen dese punthen hiernae beschreven: scholt van kennijnge daer die richter nyet aver en stonde, ende dat die adell sijns bastert soens brueder off suster guet als sijn rechte erven nyet boeren en sall then weer mijt voerwerden, so bevoerwert ende verbriefft

dese kenninghe van onsen baliu ... houden wi ... vaste

dat alle kenninghe, die drien scepenen jof meer kennen met haren zeghelen, ewelcke ghedure van desen daghe voerd dat dese brief ghegheven

de cognitione veritatis, dicta vulgariter kenninge 

weer dat zake, dat ymant den anderen ter keninghe aen spreken woude, so wil wi, dat ons schepen vten veerthijnen, die kenre wesen zolen, zuuen vyt kyesen op horen eyt

ther tijd toe, dat dair een kenninge off gegaen is, wie dairoff in den besete gewijst worden sell

er [Gerichtsschreiber] sol kain klag oder kennung inschriben, er hab denn daz kenngelt vor in die kennbüchs gelegt

die clerck sel eenen eedt doen, dat hi nyemant des anders kenninge of dingtael en sel laten sien voir den tijt, dat si beyde int kenningboec geteikent ende opgescreven sijn

sullen geen burgeren van U., die gene schiltboirtige lude en sijn, nyet mede ter kenninge gaen up mijns heren rechtdach noch stemme dairin hebben

wie syn dyck dan niet gemaikt en had tot kennige ende gutduncken der geswoiren ..., die zel verbuert hebben oen oirt van een gouden rijnsche gulden

kenninghe van den schoudt ende scepenen

dair sijn drie kennijngen als: van der bloede, thusschen twee man tael, ende tuysschen erven lande ende hoeffstede

were dat en wurde sines sulues, de in dat ammet is gheboren, de schal doen deme werke ene kenninghe myd twen pund wasses

diximus de ignoti pecoribus, ut nemo habeat sine testimonio hominis hundredi uel hominum decime, et hoc sit bene credibile. et nise alterutrum habeat, nolumus ei permittere cenningam aliquam

tusschen den tween cruyssen aan beyden zyden der stadt [mögen sie setzen] eene kennynge in der zee

moͤghen de Bremere kennynge, weten unde capynge zetten edder tunnen legghen uppe den Mellem

torne ... en kendinghe was allen vromen kopluden, de den strom der Elbe in und utsochten

seghelt ... dat schip ene kenninghe weghes to dher se wort, he schal gheuen wlle schipurucht deme schipheren

vyff mylen synt ... gerekent wor eine kennynghe 

zwei kenningen, das ist vier teutsche meill weges