Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Kerlmann

Kerlmann

, m.


I wie 1Kerl (II) 
  • si ceorlman promoueatur, ut habeat v hidas terre ad regis utware et occidatur, reddatur duobus milibus þrimsa
    1. Hälfte 10. Jh. Liebermann,AgsG. 461
  • si quis per hloth occiderit hominem, quem quidam Angli dicunt tþihende et alii ceorlman, qui illum se occidisse cognouerit, persoluat secundum were suum et etiam reddat forisfacturas
    um 1110 Liebermann,AgsG. 65
  • pretium hominis, quem superius nominauimus ceorlman, secundum legem Merciorum sunt cc solidi
    um 1110 Liebermann,AgsG. 463
  • in domo hominis quem Angli uocant ceorlman (uel ceorlboren)
    um 1110 Liebermann,AgsG. 73
  • wôr ên kêrleman wert ên here, dâr geit it over de armen sere
    15. Jh. Reineke de Vos, hg. v. A. Lübben (1867), V. 5357
  • um 1500 Sebastian Brant/DWB. V 571
II vermutl. hierher: szer(e)mon, sxeremon mit evtl. ausgefallenem oder assibiliertem l
Sachhinweis: Heck,FriesStändeV. 79f.; G.A. Nauta,Oudfriesche Woordenlijst ... (1926) 56; BrokmerRechtshschr. 267 (hier Zusammenfassung d. Diskussion).
unter Ausschluss der Schreibform(en):
unter Ausschluss der Schreibform(en):