Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Konditie

Konditie

, f.

mnl. u. mnd. aus lateinisch condicio "Kondition"

I wie Kondition (II) 
II wie Kondition (I) 
  • een onedel mensch van knechtelijcker condiciēn 
    1481 MnlWB. III 1758
  • dat in alle ende rechten van onghelt niemandt, van wat conditie, qualiteyt oft state hy sy, gheestelijck oft weereltlijck, hooghe oft leeghe, gheprivilegieert oft niet gheprivilegieert, edele oft onedele, oorlochsman oft andere, en sal exempt oft vry zijn
    1570 BrabPlac. II 50
  • word een iegelyk, van wat staat, conditie of qualiteit hy zy, verboden, zulke of eenige andere strikken te stellen
    1767 GrPlacB. IX 603
III wie Kondition (III) 
unter Ausschluss der Schreibform(en):
unter Ausschluss der Schreibform(en):