Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Konditie
Artikel davor:
Komtureigefälle
Komziese
Kon
Konde
Kondemnatie
Kondemnation
Kondemnation(s)urteil
Kondemnatori(e)urteil
kondemnieren
Kondiktion
Konditie
, f.
mnl. u. mnd. aus lateinisch condicio "Kondition"
I
wie Kondition (II)
- dat wy [zu Mannlehen] ... gegeuen hebben ... jaerlex vyfhondert cleyne gulden mottoenen ... tontfane op onsen tol van T. ... mit alsulken condicien ende voirwerden1369 Lacomblet,UB. III 599Faksimile - digitalisiert von der Universitäts- und Landesbibliothek Bonn
- 1526 Strieder,Notariatsarch. 47
- 1550 Strieder,Notariatsarch. 262
- 1703 PlacBFland. IV 1 S. 185
II
wie Kondition (I)
- een onedel mensch van knechtelijcker condiciēn1481 MnlWB. III 1758Faksimile - in Google Books
- dat in alle ende rechten van onghelt niemandt, van wat conditie, qualiteyt oft state hy sy, gheestelijck oft weereltlijck, hooghe oft leeghe, gheprivilegieert oft niet gheprivilegieert, edele oft onedele, oorlochsman oft andere, en sal exempt oft vry zijn1570 BrabPlac. II 50
- word een iegelyk, van wat staat, conditie of qualiteit hy zy, verboden, zulke of eenige andere strikken te stellen1767 GrPlacB. IX 603
Artikel danach:
Konditienkauf
Kondition
konditionieren
Konditionkauf
kondizieren
Konduktgeld
Kone
Konferenz
konferieren