Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): kratzen

kratzen

, v.

zur Etymologie vgl. Kluge20 401
Bedeutung wie neuhochdeutsch
  • swaz der man tut in rehter notwer, ez si umbe den totslac, ez si von wunden oder von raufen oder von slahen oder von chratzen ..., der enbuzzet weder dem vogte noh dem clager nihtes niht
    1276 AugsbStR. Art. 48 § 1
  • uvirt aber der burger blůt runstic an munde oder an nasen oder an cratzende, âne schinbere wunden, der gibt ein phunt
    vor 1308 Förstemann,Nordhausen I 1 S. 51
  • [wird den Bannwarten bei der Vollstreckung Widerstand geleistet,] sont die viere krimmen und kratzen, daz in ein pfant werde
    1350 Hanauer,Constd'Alsace 360
  • weme der kouff gevellit, der schrybe mit kryde eyne schrifft adir eynen strich vnd volfare, weme her nicht gevellit ..., der kraccze mit eynem vinger ... vnde gebe seyne gesaczte buße vnd sey ledig
    1427 DresdUB. 147
  • 1612 BremgartenStR. 132
unter Ausschluss der Schreibform(en):
unter Ausschluss der Schreibform(en):