Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Lalant

Lalant

, n.

kontrahiert aus laetland, vgl. MnlWB. IV 79
von einem Lassen bewohntes Land, Laßgut 
  • dat men eene maniere van lande houdt van ons ende van onser kerken, dat es gheeten lalant, ... dwelke lant onser kerken schuldech was elkes jars
    1284 Diericx 81
  • nota dat lalandt is tgonne teenvoudighe groote ghelt eenvoudighe rente
    16. Jh. CoutSPierreGand 79