Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): landschlachtig

landschlachtig

, adj.

aufrührerisch (vgl. Lasch-Borchling II 744) oder verlesen aus landesflüchtig (vgl. Spangenberg,Beitr. 124)?
  • werdt he [friedlos Gelegter] landtschlachtich, so schall me ohn buten dem lande holdenn ..., vnnd we deßen landtschlachtigen husede edder hegede, dem mach me ock also volgen, alse vorgeßecht iß
    1437 BremLGProt. 16