Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Landzerter

Landzerter

, m.

nur nl.
wie Landhandfeste 
  • volght nae den lantchartere van Brabant, soe dien der ammanyen van Bruessel verleent is geweest
    1292 Stallaert I 306 (s.v. Charter.)
  • 1419 CoutAnvers I 86
  • landt-charter oft ceurboeck des landts
    1556 CoutDiv. 232
  • 1632 Kilian s.v. lant-kaerte