Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): lehnhaftig

lehnhaftig

, adj.


I wie lehnhaft (II 1) 
  • de beneden xxv. jaren is, mach nen gut, dat nicht verlent is, verlenen unde dat lenhaftich maken
    vor 1444 Bunge,Rbb. 164
II lehnrechtlich, in den Bereich des Lehnsrechts fallend
  • dese zake was feodal ende leenachtich 
    1446 Diericx 126