Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): (lobenbrüchig)

(lobenbrüchig)

, adj.

wortbrüchig
  • oft eyn ruter oft knape, de synen geloven ... gebrocken hedde, uns also redeliken verkundiget worde, den schulle wy in allen usen steden lovenbrockich holden und eerloß
    Mitte 15. Jh. (Übs. e. lat. Urk. von 1253) MünsterUB. I 1 S. 10