Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Mangeling

Mangeling

, f.

mittelniederländisch und mittelniederdeutsch

I Tausch von Grundstücken usw.
II Handel
  • heft de mensche dat naturlike recht ...; van dennen komet alle mangelinge vnde wandelinge vnder den luden, also sin kopen, verkopen, meden, vormeden
    1350/80 AegidRomanus(mnd.) 163
  • 14. Jh. uö. MnlWB. IV 1106
III Handelsgesellschaft
  • dat negheyn clerk noch knape, de denende es in herberghen van den copluden ..., neghene mangelinge noch gheselscap hebben sal met yenighen curbroder van P.
    1347 LübUB. II 815
IV Streit
unter Ausschluss der Schreibform(en):