Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Mannsoir

Mannsoir

, m.

nur mittelniederländisch, Grundwort über französisch hoir aus lateinisch haeres entlehnt
männlicher Erbe, männlicher Angehöriger eines Geschlechts
  • datti [Herzog] ghestorven was ... sonder wettich mansoor van hem te laten
    1440 Willems,Brab. III 327
  • de dochteren oft vrouwen en hebben in de leenen niet, daer zonen oft manshoiren zyn
    1570 Stallaert II 188
  • joncker D.v.B. de leste mans-oir van die gheslachte
    1652 Kennemerland 265
  • de manshoor aen de vrouwe preffererende, en bij gebrek van manshoor, aen de outste vrouwenhoor
    1755 Stallaert II 188