Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Markding

Markding

, n., Markending, n.

wie Märkerding (Syn.)
  • ceterum uolumus, ut predicti coloni iuxta consuetudinem terre placita nostra, que marcthinc uocantur, obseruent
    1169 MecklUB. I 84
  • ab his tamen ... ista nominatim excludimus, uidelicet expeditiones et forense placitum, quod marktinc uulgo dicitur
    1171 MecklUB. I 101
  • ut predicti coloni ecclesie ad placita nostra, que marketinc vocantur, uenire non artentur
    1174 MecklUB. I 110
  • datum est omnibus in terra morantibus, quod nullum ad concilium, quod marcding uocatur, sunt conpellendi; similiter ad ius feodale, quod lenrecht uocatur, sunt minime conpellendi, sed tantum ad ius, [quod] mannerecht vulgo sonat
    1225/26 MecklUB. I 312
  • tercia pars iudicii, quod vulgariter dicitur merkendinc 
    1291 Senckenb.,Samml. III 306
  • es ist allen landsâten vorgundt, dath se nich scholen thôm gerichte, dath me nômeth marcethinc, genôdiget werdenn, ôck nich thôm landrechte nicht mit alle, denne allêne thôm manrechte
    1553 (Übs. der Urk. von 1225/26) JbMeckl. 17 (1852) 261
unter Ausschluss der Schreibform(en):