Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Marschalltum

Marschalltum

, n.


I wie Marschallamt (I) 
  • swer nvͥ bischof wirt, hat ze rehte lidig alle des bistommes ambt, [ane] dez marschalchtůn, dez trossessen tůn, daz camer tuon vnd daz shenktůn
    um 1270 BaselRQ. I 1 S. 7
II wie Marschallamt (III) 
  • ein fronebannwart hat von ... ieder huoben des marschalkthuomes zehen sester
    1423 Elsass/GrW. V 487
unter Ausschluss der Schreibform(en):