Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): (Meisseniermann)

(Meisseniermann)

, m.

pl. (Meissenierleute), auch in der Form meyssionierde man, meyssionierde lieden; Bestw. durch frz. Vermittlung aus lat. mansionarius 
wie Massenei (VI) 
  • niettegenstaende denzelven gearresteerden ware van eenige geëximeerde qualiteyt of geprivilegiëerede jurisdictie, 't zy suppost van den hove, van de clergie, ... sint-peetersman, meyssenierman of andere diergelyke qualiteyt
    1606 CoutBruxelles 72
  • dat voorts binnen den selven lande is een recht, dat-men noemt het meyssionier-mans recht, mede-brengende dat de ghene die meyssionier-man oft meyssionier-vrouwe is, ende die sulcks wettelijck bethoont heeft, ... vry is van den rechte van den hoogh-stoel, mortemain oft besten pandt, hoy-daghen, mest-daghen, cor-weyden ende andere, competerende den heere van der plaetsen daer sulcken meyssionierde lieden gheseten zijn, van onvrye persoonen gheen meyssionierde man oft meyssionierde vrouwe wesende
    1606 CoutGrimberghen 304
  • die lanx-levende behoudt tzijnen lijve t'gheleghe sonder fortresse, is hy messenier-man, een half bunder groot, is hy cossaete, een dach-want
    oJ. CoutRode 142
unter Ausschluss der Schreibform(en):