Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Mördener

Mördener

, m.

zu den mnl. Formen MnlWB. IV 1930 s.v. mordenare 
wie Mörder 
  • de ghene die den verde brake met wonden, dien sal men eewelike bannen ute Vlaendren alse mordeneere 
    1297 CoutGand I 429
  • die voerghenoemde verraders ende moerdenaers 
    1299 CorpMnlTekst. I 2680
  • dat P. die moirdenair an die moirdaet verbuert heeft sijn lijf ende goet
    Anf. 15. Jh. BrielRb. 187
  • kerkenbrekers, moerdenars ... de salmen rychten an hoer lyf
    1448 GroningenLR. 324
  • huaso syn hera wrreth, iefta selff daed slacht om gued, iefta syn friond, di schilma pinighia als di mordenaer ief als di nachtbrander
    1470? Richth. 103
  • zo wie den anderen schelt hoerensoon of dief of loesman of mordenare ... dat sal wesen driebote
    15. Jh.? StaverenStR. Art. 88
  • seind doch alsolche menschen ... arger als ... gotteslaͤsterer, moͤrdener, ehebrecher
    1597 Agricola,Zaub. 3
unter Ausschluss der Schreibform(en):