Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): (Neuenbifang)

(Neuenbifang)

, m.

wie Neubruch (I) 
  • insuper novis captionibus, quod nuwenbinanc [!] dicitur, cessantibus, renunciamus ... omnibus inimiciciis atque dampnis
    1260 Gudenus,CDMog. I 674
  • uysgeschieden all nuwenbinanck 
    oJ. Wallraf 63