Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): (Nossin)

(Nossin)

, f.

I Standesgenossin
  • dat wif is ok des mannes notinne, to hant alse se in sin bedde trit
    1224/35 Ssp.(Eckh.2)LR. III 45 § 3
  • [der Sachsen] recht ... was also gestadeget, dat de edele man neme en edele wif, de vrîe herre ene vrîe vrowen, de vriling sine notinne, unde de knecht neme de dernen
    um 1260 SächsWChr. 264
II Ehefrau
  • [d]e man schal syne notynnen leff han
    um 1400 Der Leyen Doctrinal 130d V. 20
  • dyewile daz der knecht der frouwen gut in sine vormundeschaft nicht genamen had, und sy sin bette nicht beschreten had unde sine notynne nicht geworden ist [kann er ihre Entscheidungen nicht beeinflussen]
    1. Hälfte 15. Jh. MagdebSchSpr.(Friese) 483
unter Ausschluss der Schreibform(en):