Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): (Notfreund)

(Notfreund)

, m.


I Freund in der Not
  • áhtôst tu dáz fúre lúzzel. dáz tír díu sárfa. únde díu grîsenlicha fortuna dîne nôtfríunt kezéigôt hábet? tîe dír fóne réhtên tríuuôn hólt sínt?
    um 1000 Notker I 122, 31
  • necessarii nothfriunt 
    10./11. Jh. AhdGl. I 501, 24
II Blutsverwandter