Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): notmunden

notmunden

, v.

wie notzüchtigen 
  • werso men ene vrouwe an vechtet ... ense dan ontqueme ... oere boete xxx marck; wesose noetmunde, so gelde hese dubbelt
    1250? (Hs. 1532) Langewold 1250(R.) 368
  • van noetmunden. so we ene vrowe of juncvrouwe noedmundighet bynnen G., wort he begrepen, men sla eme dat houet af
    1425 GroningenStB. 60