Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Notzuger

Notzuger

, m.

wie Notzüchtiger 
  • gelicher wys [soll man verfahren] mit eyme strassenroiver, noitzuger ind mordbrender
    1. Hälfte 13. Jh. NrhArch. 1 (1832) 253
  • notzůgere: de beyn vnde arme vnde danne den hals sol man mit delen abe stozen
    um 1410 Schwsp.(Kurzform/Gr.) Art. 174 a (Kz2)
  • ist, daz ein man eine maget notoͤget, de ne manne besworen ist, vnde cůmt iz vor gerichte, der notogere der sal ireme vater geben hindert půnt vnde se tů der e nemen
    um 1410 Schwsp.(Kurzform/Gr.) Art. 201 l (Kz2)
  • de kerke vnde kerkhoff beschermen alle mysdedighe lude, sunder noettogere 
    SspGl.(Stendal 1488) 10
unter Ausschluss der Schreibform(en):