Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): (Odmütigkeit)

(Odmütigkeit)

, f.

in Äußerungen gegenüber Ranghöheren: Ergebenheit, Bescheidenheit
vgl. Demut
  • der vrouwen hoort omoedicheit / ende daer toe onderdanicheit
    1330/50 TijdschrTaalLk. 7 (1887) 195
  • do he [Ks. Heinrich IV.] dit vornam, do wolde he noch in otmodicheit orlof ghenomen hebben van deme paves
    1386 LübChr. I 197
  • daer de vors. van Brugghe beede de wet ende alle de dekenen ... met alderreverencie ende ontmoedichede [!] ghebeden hebben den staten van de andere landen
    1488 AnnFlandre 14 (1855/56) 107
  • bidden wij, gnedigiste leve here, in aller othmodicheit gar denstlicken
    1488 GöttingenUB. II 348