Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): pagabel

pagabel

, häufiger (paiabel), adj.,

vorschriftsmäßig, gültig
  • vonden sie enich laken dat niet paiauel ware dat salmen ... vercopent vor die halle den arem
    1296 CorpMnlTekst. I 2081
  • dat die van binnen gheene cuere ne maken vp paiavel goed, dat men bringhet van buten
    1318 CoutBruges I 386
  • hier of sal tvorn. ambocht schuldich ziin te zendene onsen gheduchten heere ... eenen merzwiin ende eenen verschen zallem, goed, souffisant ende paiabel 
    1380 BijdrZVlaand. 5 (1860) 167
  • twe mudde roggen pagabels pachts ende maten van S.
    1394 LimbOorkt. 105
unter Ausschluss der Schreibform(en):