Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): paisen

paisen

, v.


I Frieden schließen, sich aussöhnen
  • dandre paisden ieghen den here
    1271/72 Rijmbibel/CorpMnlTekst. II 3 V. 19908
  • kemen unser van H. geschickede van dar to hus, unde was gepaiset 
    1494 Brandis,Diarium 136
II schlichten, Frieden stiften
  • [hi] hevetse versament ende ghepaeyst, ende malcander tot een teyken van vrede doen cussen
    1481 MnlWB. VI 48
  • sij dat sake, dat geschille ... tusschen vrome lieden der poort werde gheboren, ... scepenen moghen dat vermaken ende paisen onder hem
    oJ. Stallaert II 350
unter Ausschluss der Schreibform(en):