Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Pfahlmeister

Pfahlmeister

, m.


I wie Pfähler 
  • palmestere. von scheydesluden in dem felde
    1434 DuderstadtUB. 422 Anm. 2
II städtischer Beamter zur Einnahme des Pfahlgeldes (I) 
  • aldus zal elc van sinen ampte hebben: tolnair ende paelmeijster tien gulden
    Ende 14. Jh. (Hs.) KampenStR. I 81
  • keynn schipper sal pallast aus seynnem schiff brengenn, denne er spreche deme pholmeister vorann
    1. Hälfte 15. Jh. DanzigWillk.(Günther) 24
  • dat nyemant en moet goet upslaen, dat van der zee comt, noch sijn breken, hy en sal dat die paelmeesters erst te kennen geven ende scryven laten
    1452/94 AmsterdamRbr. 63
  • men geeft van paelkistgelt, te weten dat niemant zyn last breecken en moet, hy en moet eerst den paelmeester betailen
    1514 InfHollant 176
  • alle schipheren ende coeplude van onsen burgern, als toe A. ankomen, sullen allen onser burger guederen, die sie daer lossen, den pael meijster aldaer in schrift geuen bij xl ℔
    3. Viertel 16. Jh. KampenStROntw. 407
unter Ausschluss der Schreibform(en):