Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Pfandquittung

Pfandquittung

, f.

wie Pfandlöse, auch in metonymischer Verwendung (1464)
  • wenne die twintich manne to on komen, so scolen sie on gheven kost voder unde hofslach: anderes enscolen sie on neyne pantquitingh don
    1351 QuedlinbUB. II 164
  • kost, voder, hoͦfslag vnde redelike pantquitinghe 
    1357 MecklUB. XIV 180
  • den selben, dy wir senden, sullen sy, wen dy unsern an ir dinst komen, byr unde brot, kuchenspise unde hufslag unde fu[t]ir gebben, ire notdorft, ane phantquitunge, we[n] dy unsern uf iren slozzen ... legen
    1359 HHalberstUB. III 622
  • welk desser stede rad desse hulpe to sik ladede, de scolde en gheven voder unde spise unde hufslach, wan se bi se quemen, anders en scolden se on nene pantquitinghe doen
    1360 LünebUB. I 339
  • eidem 30 ß 2 ₰ to pantquitinghe, videlicet pro expensis, domino H.
    1375 HambKämmRechn. I 222
  • des keisers boden to pantquitinge 18 1/2 s. 2 d.
    1453 HildeshUB. VII 624
  • Jhesus heft vor my pantquitingen dan, ik endorf nycht lenger to ghisele stan
    1464 Froning I 148
  • wan wy dan alzo na synen gnaden riden offte gaͤn, schal uns pantquitinghe scheͤn gelick gudenmannen offte anderen vromen steden
    um 1500 VeröfflBrem. 21 S. 190
  • mit der pantquitunge unser hofrede und dener willen wy uns holden na geboir und gelegenheit eines idern ords
    1536 Münster/ZKulturg. 9 (1902) 140
unter Ausschluss der Schreibform(en):