Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Plecke

Plecke

, f., Plecken, m.

Platz, Stelle, Ort, Gehöft, Dorf
  • als een zieke [hier: ein Lepröser] ute ghegheven es ende hij es ter plecke dat hij wonen sal ende huus houd ... so en mach hij gheen kint houden met hem te wonene onder zine zesse ende dartich jaeren houdt
    14. Jh. CoutBruges I 368
  • oock is den voorsz. ham off houck die alden zoorgelicste ende lastelicste plecke van alder dijckaedse van Geestmanambocht
    1456 WestfriesStR. I 107
  • up dat de [schepe] in nene anderen stede unde plecken werden gelosset dan to deme rechten stapel
    1472 HanseRez.2 VI 463
  • dat se ... in anderen plecken sodane tollen entfangen
    1474 HanseRez.2 VII 334
  • na uthberninge des pleckens H.
    1522 HanseRez.3 VIII 175
  • die eenen anderen ghebrocht heeft van levende lyve ter doot, die es ghehouden binnen derden daghe ... den balliu vanden plecke over te zenden dat hy den manslach gheperpetreert heeft
    1546/48 CoutCourtrai(Strubbe) 382
unter Ausschluss der Schreibform(en):