Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): prenden

prenden

, v.

rauben, entführen; vgl. MnlWB. VI 649ff.
  • ende die prendt ofte vercracht wyf daer hulpgheroup afcomt, ende claghe der afcomt vor bailliu ende vor scepenen; wert hy ende de ghene die in sire hulpen syn gheweist met hem ghevaen, ende wettelike deraf bedreghen, men sal hem allen 't hoeft afslaen
    1297 CoutGand I 451
  • al dat men vant in die stede, dat nam men al ende prant 
    um 1470 Willems,Brab. I 375
unter Ausschluss der Schreibform(en):