Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Prokureur

Prokureur

, m.

automatisch generierte Links zu anderen historischen Wörterbüchern:

I wie Prokurator (I) 
II wie Prokurator (II) 
  • hij en sal nyet mogen ageren oft heysch maken, mair dat sal voir hem doen zijn clooster oft huer sindicus oft procureur 
    1496 CoutBrab. II 2 S. 55
  • ghij sult weten datter onderscheyt is in de rechten tusschen eenen procureur eenen syndicus ende eenen yconomus. een procureur is die een vreemde zake bij mandaet ende bevele des heeren administreert. een yconomus is dijen mandaet ende bevele gegeven wort kerckelijcke dingen te rigeren. een syndicus is een voirtganger oft een deffenseur ende bescuddere van eender stat oft collegien
    1496 CoutBrab. II 2 S. 58
  • de verweerder oft zijn procureur pleegt borge oft caucie te stellen
    1496 CoutBrab. II 2 S. 60
  • als procureur ... sulcx oock eedt gedaen hebbe: ... haer meesters getrouwelijck te dienen
    LeidenK. 1658 S. 298
unter Ausschluss der Schreibform(en):
unter Ausschluss der Schreibform(en):