Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): 2Regler

2Regler

, m., Regelierer, m.

automatisch generierte Links zu anderen historischen Wörterbüchern:
auch Regulier 
j., der nach einer Regel (I) lebt, insb. Regularkanoniker
vgl. regelich
  • dem convente des gotzhuses ... sant Augustins orden, die man nennet regler 
    1335 ZürichUB. XI 490
  • so mach er gotis hůlde vordienen, ist er gůt phaffe, ist er gůt můnich, gut reglere, gut leie
    1. Hälfte 14. Jh. AltdPred. I 137
  • phaffin baggynen reguler 
    1378 Westphalen,Mon. IV 788
  • wann es mit got vnd zimlich waͤr / so muͤsten al regler / och jr purssen legen gemain
    1433? Liedersaal I 445
  • prior und convent des closters zu H. regelierer sant Augustins ordens
    1465 ZGO. 9 (1858) 304
  • von den carthusern von den parfussen den reglern und den predigern
    1480 MHabsb. I 3 S. 74
  • moniken, canonicken, reguliere, capellanen ... dijen wort in den rechten verboden procureurs oft advocaten te zijn
    1496 CoutBrab. II 2 S. 63
  • een bisscop, een monick oft andere regulier en mogen geen tuteurs oft curateurs zijn
    1496 CoutBrab. II 2 S. 68
  • die regulieren ende geestelijcke prelaten die verlaten wordden van hueren prelatueren ende digniteyten overmits infamien, die en mogen nyet ontfangen wordden als appellanten
    1496 CoutBrab. II 2 S. 134
  • eest dat een moninck oft ander regulier verwerft eenen rescript opte confirmacie van eenen prioreyt, dat en doogh niet
    1496 CoutBrab. II 2 S. 25
unter Ausschluss der Schreibform(en):
unter Ausschluss der Schreibform(en):