Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): rekonvenieren

rekonvenieren

, v., rekonventieren, v.

eine Rekonvention, Gegenklage erheben
  • van den verweerd[er]e die in den ban is ... hij en mach nyet reconveniëren oft wederom aenspreken zijnen aenlegger
    1496 CoutBrab. II 2 S. 54
  • eest dat die exceptien, dair voir afgeseyt is, den verweerder mair ennige actie heeft tegen den aenleggere, zoe mach die verweerdere hem voir denselven richter reconveniëren nae recht, hij zije richter ordinarijs oft delegaet
    1496 CoutBrab. II 2 S. 140
  • so ain lehenman beklagt wirdet, sachen halber on mittel lehen beruͤrend, so mag jne der beklagt entgegen reconuenieren vnnd mit ayner gegenklag fürnemen
    1548 Perneder,Lehnr. 37v
  • so die conuention klag auff ain spoli oder entsetzung gestelt, vnd der beklagt den klager entgegen vmb das aigenthumb des gůts in petitorio oder sunst anderer sachen halben zů reconuentiren vor hette, so wirdet er der beklagt mit sollicher reconuention gar nit gehoͤrt
    1548 Perneder,Proz. 52v
  • reconuenirn ist so einer gegen einem andern ein gegenclage thut
    16. Jh. DRWArch.
unter Ausschluss der Schreibform(en):