Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Sang
Artikel davor:
Sandgraben
Sandhufe
Sandkretzen
(Sandland)
Sandmann
Sandstunde
Sandvogt
Sandweg
sanft
Sanftmut
Sang
, f.
automatisch generierte Links zu anderen historischen Wörterbüchern:
(gesungene) Messe, Gottesdienst; meton. Erlaubnis, eine Messe zu feiern; das Meßverbot ist eine Art Kirchenbann
vgl.
Sangleger
- dar umme dy dutschen herren den egenanten greben von A. zů banne mit geistlichem gerihte han bracht und ouch der sang in des greben lande nyder geleit ist1348 DOrdHessenUB. III 292
- do wart der sank gelaicht zo Collen, um dat der keppeler van W. ind her J.v.K., der rentmeister was buschofs Frederichs, gevangen warenum 1395 KölnChr. II 41Faksimile - in Google Books
- weret dat dei sang oder dei grafft ... in allen gotteshusen geleget werde, so schul me dat gottesdenst holden to deme vorschreben altar1398 HalberstUB. I 545
- [der] ertzbischuf zu Colen .... brachte de ... sevenpreister [für den Altardienst] ... weider in den doim, dat der sank do weder quam in den doim1402 KölnChr. II 92Faksimile - in Google Books
- anno 1494 ... wart her N.S. doet geslagen ... vnde me moste nen gades denst holden ins soͤs weken auer dat gantze lant ... vnde de van G. mosten tho dem ende na S. dat se dar den sanck wedder kregenMitte 16. Jh. StaatsbMag. IX 715
Artikel danach:
Sangbaum
Sanggeld
Sanghafer
Sanghammel
Sangheller
Sangkorn
Sangleger
Sanglegerung
Sangmeister