Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Saufconduit

Saufconduit

, m.

von afrz. saufconduit aus lat. salvus conductus; nur mnl. belegt
freies Geleit
bdv.: Freigeleit
  • daer die stede van D. ... een saveconduit an den governeur van Brabant omme eene dachvaert te M. te verhoedene vercreeg
    1404 MiddelburgBr. II 249
  • de gone die van buuten up tsaulfconduit ter vors. maerct comen waren
    1477 AnnFlandre 10 (1848) 448
  • een nyeu saulfconduit sprekende up de personen dier gheweest hebben, ten hende dat de zelve persoonen zekerlic wederomme daer trecken moghen
    1487 AnnFlandre 13 (1851/54) 60
  • dat wy ons ooc daertoe voeghen zullen omme hemlieden te doen hebbende saulf counduit ende vast gheleide
    1487 AnnFlandre 13 (1851/54) 65
  • want zy zelve hier te Ghend niet commen en waren zonder saulfconduit 
    1488 AnnFlandre 14 (1855/56) 33
  • dat was een scipper van Antwerpen hebbende soveconduit omme coorene te moghen bringhene ter Sluus voor een coopman
    1488 AnnFlandre 14 (1855/56) 366
  • dat hy in meeninghe es by sauveconduyten ... binnen M. ende jurisdictie van diere te brenghene
    1514 BronnHandelFrankr. 283