Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Scharhufe
Artikel davor:
Scharfrichterordnung
Scharfrichtung
(Schar'fuder)
Schärfung
Schargeld
Schargenosse
Schargerechtigkeit
Schargeselle
Scharherr
Scharholz
Scharhufe
, f.
I
Hufe, die ein Saumross oder einen Boten stellen muss, wenn der Erzbischof an den kaiserlichen Hof oder über die Alpen zieht
vgl.
1Schar (II 1)
- ad curiam in Himbach pertinent 65 mansi; horum dicuntur 38 scharhuben ... eorum quilibet habebit nuntium paratum prestare archiepiscopo quando opus habuerit eundo ad curias principum1180/90 NrhArch. 1 (1832) 364Faksimile - in Google Books
- camerarius est magister omnium scarhuven, glashuven, pereminthuvere1180/90 TrierWQ. 10Faksimile - digitalisiert von der Universitäts- und Stadtbibliothek Köln
- decimam quandam in Bensheim & proventus mansi, qui scharhube dicitur1277 Gudenus,CDMog. I 760
- in R. et V. et K. sunt septem mansi qui dicuntur scarhuoveoJ. Obermosel/GrW. VI 513Faksimile (ca. 275 KB)
II
scharwerkspflichtige Fronhufe
- scharhuffen werden sie [fronhufen] genennet, wann die besitzer ... scharwercken muͤßen1769 Lennep,LandsiedelR. 310Faksimile - digitalisiert vom Münchener Digitalisierungszentrum (MDZ)
Artikel danach:
Scharhufer
Schariant
Scharjahr
Scharkamp
Scharlatan
Scharlatanerie
Scharlott
Scharmann
Scharmanngütlein