Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): 2Schelch
Artikel davor:
Scheitgeld
Scheithauer
Scheitholz
Scheitlänge
Scheitschaffer
1Schel
2Schel
schel
Schelbruch
1Schelch
2Schelch
, m.
automatisch generierte Links zu anderen historischen Wörterbüchern:
schëlch (adj.); schëlch (stm.) im Mittelhochdeutschen Wörterbuch von Benecke, Müller und Zarncke (BMZ)
wildes Tier, Riesenhirsch?
- [Otto I.:] interdicimus, ... cervos, ursos aut apros, bestias insuper, quae teutonica elo et scelo appellantur lingua, venari absque prelibatae pastoris aecclesiae permissu presumat944 StUtrechtOorkB. I 112
- bestias, quae teutonice helo et scelo appellantur1056/62 StUtrechtOorkB. I 196
Artikel danach:
schelen
Schelfvogt
Schelgarn
schelhaft
schelhaftig
Schelhaftige
(schelig)
Schell
1Schelle