Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): schelhaft

schelhaft

, adj.

wie schelhaftig (I) 
  • onse kerchere ende ... die scoemaker, die scelachten waren ... dat woert ghegheven up ons [Schöffen]
    1332 KampenSchActen 201
  • [Schiedsspruch über] eynen zenden, darumme ... her O. unde syne manne schelhaft sint mit den domherren zů F.
    1353 FritzlarRQ. 383