Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Schürft

Schürft

, m.

wie Schurf (I) 
  • wenn einer geschürfft hat vnd der schürfft zů tieff wirt, das ehr einn haspel darüber setzen můß vnd die erste fürdernuß, die er herauß thut mit seyl vnnd kübeln: das heyßt seyl vnd kübel eingeworffen
    1539 Bergwb. 253
unter Ausschluss der Schreibform(en):