Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Schuhamt
Artikel davor:
Schüblingsmahl
Schubschreiber
schüchtern
Schuckeler
Schuerken
Schuffe
schuffenweise
1Schuft
2Schuft
Schuh
Schuhamt
, n.
I
wie Schuhmacherzunft
- wy [hebbet] na rade vnses rades tho N. dem schoamthe tho N. ... gnade geheuen vnd ehre gillde gestedigett, allso datt nemand dat schoamet winnen schall, he sy thovorn borger tho N.1394 E.L. Rathlef, Geschichte der Grafschaften Hoya und Diepholz III (Bremen 1767) 109
- hir umme is dat werk van dem schoampte ens geworden myt vulbort der erbaren herren van deme rade der stad R., also dat see hebben ene settynge gemaket under en in irem werke, dat enem jewelken lyk unde recht gescheeEnde 14. Jh. Stieda-Mettig 528Faksimile (ca. 34 KB)
- [für ein Grundstück] schall dat schoampt der stadt geven viff mark riges eviges wartinses, alle jar1488/93 Stieda-Mettig 538Faksimile (ca. 34 KB)
- hirto [Schau] scolen wesen twe, also eyn de oldeste uth dem schoampte und eyn de oldeste uth dem gerwerampte, de scolen id werderen und bosichtigen1521 PommJb. 1 (1900) 132
II
wie Schuhmacherhandwerk (I)
- daß schuech ambt [soll] niemandt wurchen altes nach neues, es sey dann ain maister1432 Grünberger,PassauZünfte 204
III
ein (niederes) Hausamt im Deutschen Orden
vgl.
Schuhmeister (III)
- schuampt: der schumeister hot seyne notdorft uff eyn jar1437/38 DOrdGrZinsb. 55