Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): (Schutemann)

(Schutemann)

, m., (Schuteleute), pl.

wie Schutenführer 
  • nauta qui scuteman dicitur
    1271 HansUB. I 244
  • wat gude dei copmans vorseit den schuteliden jof den waghenars leveriren, dat sullen zi wedder leveriren vol ende al
    1307 HanseRez. I 46
  • libere ducere [de Skanoer] pro eorum libito voluntatis et non debeant ... per aurigas, qui dicuntur waghenkerle, nec per nautas, qui dicuntur pramkerle vel schuteman nuncupantur
    1363 's-HertogenboschAmbg. 36
  • was gut man deme schutemanne inantwortet, das sal her wider usantworten, by der czael adir by der mose
    1385 HanseRez. II 369
  • dat de schutelude des hyllygen dages unde des nachtes nicht en lossen
    1460 MiddelburgBr. III 119