Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): sichertun

sichertun

, v.

eine Sicherheitsleistung (II) erbringen
  • sprict en man gut an des ime sin herre nicht ne bekant, unde he der gewere dar an darvet, he mut deme herren borgen setten [aL. 1471: seker doen] sines geweddes unde siner manne bute of he sie verboret
    1224/35 SspLehnr. Art. 52
  • elc makelare, die lakin coopt omme ghereet ghelt, die es ghehouden van den ghelde; ende hi moet zekerdoen up XX ℔ groot, so wie die makelare worden zal
    um 1250 (Hs. 1. Hälfte 14. Jh.) AardenburgRbr. 104
  • dat die beroepere moet seker doen te achtervolghene syn beroep iof voetstaens gaen in den steen toter wile at hy daer of seker heeft ghedaen 
    1304 CoutBruges I 308
  • daz er daz wol möcht sicher tuen daz sin sache also war, alz er ze jm geklegt hett
    Ende 14. Jh. DiessenhofenStR. 20